You Knew What You Had, You Just Never Thought You'd Lose It. He realized he was nothing without her so he tried to win her back again.

You Knew What You Had, You Just Never Thought You'd Lose It. He realized he was nothing without her so he tried to win her back again.

People say you don't know what you've got until it's gone. Truth is, you knew what you had, you just never thought you'd lose it. He did something that caused their relationship to end but after 44 days he realized he was nothing without her so he tried to win her back again. With the help of friends, relatives he finally won her heart back.

Read story below:

Yes, kami na ulit at ulit at ulit. Minsan napapahiling ako bigla na "Sana Fuccboi nalang ako". Sana fuccboi nalang ako para kahit may magawa akong kasalanan di ako makokonsensya, hindi ako makikipaghiway. Yes ulit, ako nakipaghiwalay. May nagawa akong katangahan sa buhay ko na hindi kinakaya ng konsensya ko.

Siguro sasabihin ng iba na, " Ang bilis naman niyan ", " Wag mo na balikan iyan ", Been reading all pf those messages sa messenger niya. Sorry guys! Nagbabasa ako. At alam ko kung sinu-sino kayo. Hahahahaha. Sorry sa inyo. As in. Hindi ko na po sasabihin sainyo na " Alamin niyo muna kuwento bago kayo magjudge". Alam na ni Kaye ang dahilan at tinanggap niya ako. Pero sorry talaga, nahihiya na nga ako magpakita sainyo.

Hindi ko na kinaya all those nights na lagi siyang iniisip. Mga inuman na lagi siyang iniiyakan. At yung ugali kong pasama nang pasama nung nawala siya. Na pati ibang tao nasasaktan ko na.

Friday, June 16 2017. Nagkaklase ako ng Circuits 3. Tinext ko si Mame:

Ako:Mame, chat mo kung nasaan si Kaye.

Mame: Bakit?

Ako: Basta.

Mame: Ano ka stalker?

Ako: Yae nang stalker. Hahahaha

Mame: Papasok palang siya tapos mamaya diretso Real na siya.

Ako: Mwa mwa 😚

8-10 ang klase ko ng circuits 3. Pagakatapoa ng klase ko hinanap ko kung nasan ang room niya. Starting from 4th floor pababa. Nakita ko po siya sa isang room aa may 1st floor. Hindi ko po alam kung ano gagawin ko para makausap siya. Kinabahan na ako at lahat lahat. So tinawagan ko kaibigan naming dalawa para kausapin siya at alamin kung ano oras ng labas niya at kung saan siya didiretso pagkalabas niya. So ayun, 3:00 pm daw lanas niya at sa Real, Quezon ang diretso niya. Umuwi na ako after getting those infos. Pagkauwi ko kumain lang tapos nagdala ng mga damit para in case di ko mahanap ang bahay eh dun atleast may damit. Bago ko umalis sabi ng Dade "Pano kung di ka na gusto?" Sabi ko "Pano kung guto pa?" Then yun, pinagvideo ko mga kapatid ko at pinsans and chinat ko ilan sa mga relatives ko para maggawa videos na balikan na niya ako. Alam kong si Mico Eguia ako. Importante po sakin ang aking kahihiyan pero tinaggal ko yun lahat para sa kanya. At exactly 2pm in the afternoon nakasakay na ako papuntang Pagsanjan, Laguna. Kapag minamalas nga naman. Tangina nagsuka pa ang katabi kong mga bata. Diring diri ako! HAHAHAHA. Nakarating na ako sa Arko ng Pagsanjan. Hindi ako magaling bumiyahe. Promise. Kaya sa katangahan eh dun ako humaba sa takot na maligaw. So ayun, nilakad ko mula arko hanggang simbahan. Amoy pawis na ako leche. Buti nalang pagdating ko ng simbahan isa nalang kulang pa Real. Yes!!! 4:15 umalis ang van na sinasakyan ko. Pagdatin ko sa siniloan, sht. Nasiraan ang van na sinasakyan ko. Nagkandaleche lche naman oh. 5 pm kami nasiraan. So nagintay pa kami ng another 45 mins para sa Van na manggagaling pa ng pagsanjan. Kapag minamalas nga naman oh. So nakasakay na kami ng 5:50 at ayun biyahe na ulit!!! 7:15 nakadating ako sa Real Chooks to go. Nagstart na ako magtanong tanong. "Kilala niyo po si Kaye Labay?" Rame ko napagtanungan. Buti nalang famous ang bibi ko. Ang dali ko nahanap ang bahay. Bumungad sa akin si Pap! Shit. Hiyang hiya ako. Napagsabihan at pinangaralan. Nagexplain ako. Buti nalang tinaggap ako at inalagaan parin dun. Imagine, 7:30 ako nakarating dun. Whoo. Haba ng byaheee. Tapos si Kaye, sa Maynila pa dumaan. Tagal na tagal. To make the long story short, ayaw ko makipagsagutan sa kanya sa social media kasi matutuwa mga kaibigan niya na pinapahiya ako sa public. Hhahaha. Buti nalang di ako nakipagsagutan. Fast forward to 3 am. Nagulat siya ng makita ako. Sinampal niya ako. Kinurit. Itinaboy. Minura. Hahahahahaha joke. Lumapit lang siya. At nagpabebe as usual. Namiss ko yung pagka pabebe niya. Nagusap kami. Inamin ko yung mga kasalanan ko. Tinaggap ako. Mahal na mahal niya ko!!! Kahit ganto ako. Sobra. Then ayun, paikliin na natin!!! Naging kami na mismo pagkadating niya. Sa 44 days na magkahiwalay kami, narealize ko kung anong halaga ng nawala ko. Meron nga palang perpektong tao. Perpekto sa paningin ko. Pano ko nasabing perpekto? Nung nawala siya juskolord ang gulo ng life. So many imperfect people na dumating sa buhay ko na nagparealize na puta! Hindi man lang ako nakakita ni isang babae na humigit sa kanya. Sobrang rami ngang babae diyan. Hindi naman siya. Wala din.

Gusto ko magthankyou sa aking mga relatives out there na tumulong sa akin to win Kaye back. To my siblings ang cousins from Lipa and Lian., to my Titos and Titas sa Italy, Ate Inda from America. To my mother na natouch ako at suportado ako. Natouch po ako nung nagcomment ka dun sa post ko. To my father, Hahahaha last na to. Sorry kung hindi ako naging Daniel Eguia jr. Kahit pala may pagkakapareho tayo ng ugali eh ibang iba tayo sa pagibig. Alam niyo na hindo ko gagawin yung mga ginawa ko kung di ko talaga mahal si Kaye. I Love you all. 😘

Thank you sa lahat ng mga nag-comment ng "Maria Kaye Labay" sa post ko. Ugh. Sarap sa feeling. Thank you talaga. Ang laki po ng tulong niyo just to win her back.

Thank you sa mga kasabwat na nagchat kay Kaye. Para sa mga nangalap ng infos about kay Kaye. Thank you

Thank you kay Kuya Niknok na nakakachat ko kung saan papunta si Kaye. Thank you kay Ate Mai at Kuya Makel na hindi ko man lang nafeel na OP ako.Thank you kay Papa na tinaggap ako kahit iniwan ko na ang anak niya. Inalaagaan pa ako habang nandun sa Real. Pinaramdam niyo po sakin na isa niyo po akong anak.

Thank you kay Maria Kaye Labay na tinanggap ako sa kabila nang kagaguhan ko. Thank you dahil ikaw mismo na alam ang kasalanan ko at ugali ko ay tinaggap ako at hindi mo ko jinudge tulad ng mga tao diyan sa tabi tabi. Mahal mo nga talaga ako. Mahal na mahal mo talaga ako